فلورانس

فلورانس یا به زبان ایتالیایی فیرنزه یکی از زیباترین شهرهای جهان خوانده می شود که در سال 1989 به عنوان میراث جهانی ثبت یونسکو شده است. فلورانس مرکز استان توسکانی از استانهای زیبا و مرکزی ایتالیا است. در هزاره دوم میلادی از 1000 نوابغ ایتالیا 350 نفر آن در این شهر هنرخیز می زیسته اند.داوینچی، میکل آنژ، بوتیچلی، دانته، ماکیاولی، گالیله، ماکونی (مخترع رادیو) و بوکاچو (نویسنده دکامرون) از جمله مشاهیر معروف این دوره هستند. خانواده قدرتمند و ثرومند مدیچی در طول سالیان بر این شهر حکمفرمایی می کردند. کانون اصلی شکل گیری عصیان رنسانس در قرن شانزدهم و پانزدهم میلادی در فلورانس است.

مهمترین و زیباترین ساختمان شهر کلیسای سنتا ماریا دل فیوره است که در چشم انداز اکثر کوچه های قدیمی شهر که به دلیل وجود رودخانه جهتی شمالی – جنوبی دارند قرار دارد.

ميدان سينوريا (Signoria piazza) در جنوب شهر همچون یک موزه سرباز است که مجسمه های عریان بسیاری در آن خودنمایی می‌کند. کپی مجسمه های داوود و تجاوز به زنان سابین(The Rape of the Sabine Women)،پرسئوس (Perseus)، هرکول (Hercules) ونوس و آبنمای نپتون (Fountain of Neptune) از مجسمه های اصلی این میدان است.

بخش اعظم شهر در قسمت شمالی رودخانه واقع شده است. اصلی ترین پل شهر پل قدیمی (Ponte Vecchio) است که اطراف آن مغازه های طلا و جواهرات فروشی کشیده شده اند. اطراف مجسمه هنرمند دیگر فلورانسی بنونوتو چلینی (Benvenuto Cellini) در مرکز پل مملو از کلیدهایی است که مردم برای گرفتن حاجت بسته اند.

میدان میکل آنژ (Piazzale Michelangelo) در بالای تپه مشرف به شهر قرار دارد. پیاده روی نیم ساعته به دیدن منظره شهر میارزد. تلاش فلورانسیان در این است که منظره شهر از این نظرگاه ثابت بماند. مناظر اصلی شهر با آبرنگ کشیده شده و در محل نصب شده است. تمام کودکان فلورانس حداقل یکبار این منظره را کشیده‌اند. مجسمه داوود میکل آنژ در ابتدا در این میدان قرار گرفته بود اما در قرن نوزدهم برای محافظت بیشتر به گالری آکادمیا منتقل گشت. مجسمه موجود که کپی کار میکل آنژ است بر اثر مرور زمان به رنگ سبز درآمده است.

بهترین نوع مسیر گردش در فلورانس